‘Beste schildervrienden

Jofke heeft me gevraagd iets te vertellen over de jaren dat ik op schilderles ben bij haar en dat zijn er al heel wat. Ik heb alles vanaf het begin meegemaakt. In 2000 begon ik bij Jofke in haar appartement in Dongen met vier dames. Daar moesten we tekenen en schaduwen met houtskool. Eerst vond ik het maar niks voor mij, maar het was gezellig, dus ik bleef maar. En zo leerde ik tekenen en voorál goed kijken!

Toen het drukker werd met cursisten gingen we naar Peeters, het zaaltje in de verfwinkel in Dongen waar Jofke toen in de winkel stond. Daar kregen we opdrachten zoals een glas of een fles tekenen óf die rottige achtkantige pot. Wat heb ik daar op zitten zweten. Dat vergeet ik nooit meer. En wat was ze toen streng.
Daarna leerden we allerlei technieken zoals houtskool, krijt, aquarel, portrettekenen en mochten we van Jofke op doek gaan schilderen. Toen vond ik het pas echt leuk worden, vooral met kleuren werken: dat is mijn ding. Jofke probeerde ons ook onze eigen stijl te laten ontdekken, wat voor mij een lange zoektocht was.

In 2008 begon ze als zelfstandig ondernemer en verhuisde ze met haar atelier naar Perron 58 in Tilburg. Daar kregen we ruimte voor grotere doeken en dat vond ik geweldig. Lekker schilderen met kleur. Er kwam ook een stagiaire bij, het werd een echte studio en kreeg de naam Studio Xplo.
De eerste keer exposeren in Wijkcentrum De Twern was een hele leuke ervaring. Vooral toen ik iets verkocht, was het helemaal leuk.
Ook in de Oude Schouten Hofstad in Gilze organiseerde Jofke een festival waar ik de eerste keer aan meegedaan heb. Nu ben ik met Jofke meeverhuisd naar haar studio in De Verdieping in het centrum van Tilburg.
Ik leerde steeds meer te ontspannen met schilderen en kan me nu helemaal concentreren op dat waar ik mee bezig ben.

Wat ik met dit verhaaltje wil vertellen is: in het begin is het een zoektocht naar wat jij leuk vindt, want dat is niet voor iedereen hetzelfde. Het is een lange weg en dat zie je aan mij. Maar je kunt er al je creativiteit in kwijt, dus hou vol!

Jofke bedankt met het geduld dat je met me had,’ Bep Bliemer