Ons brein in gevangenschap

Ons brein is in gevangenschap.
Creativiteit maakt je brein vrijer.

Met een stukje psychologie leg ik het getekende schema uit.
Ervan uitgaande dat we in vrijheid worden geboren, creëren we naast de mooie dingen in het leven, ook een negatieve spiraal. Ik heb het schema daarom tegen de klok in laten lopen. Volg de pijlen en merk wat we onszelf aandoen. Creativiteit helpt om ons brein weer vrijer te maken.

  1. Vrijheid
    Negatieve gevoelens
    Als er geen ruimte is om ons uit te spreken na vervelende gebeurtenissen kunnen we onze negatieve gevoelens niet ventileren.
  2. Overtuiging
    Deze negatieve gevoelens zetten zich dan vast in een valse overtuiging.
    Imago
    Om te overleven willen we onze eigen negatieve overtuiging niet laten zien aan de buitenwereld. We bouwen een imago om te bewijzen dat we niet zo zijn als we zelf denken dat we zijn. We verstoppen onze zogenaamde zwakheden.
  3. Houding
    Er ontstaat een houding, een toneelspel gebaseerd op de angst voor onze eigen valse overtuiging(en).
    Gedrag
    We ontwikkelen overlevingsgedrag dat onze persoonlijkheid vormt.
  4. Gewoonten
    We creëren onze comfortzone door het ontwikkelen van gewoonten die ons leven aangenaam maken.
    Patronen
    Zodra we onze gewoonten niet meer onder controle hebben en het geautomatiseerd gedrag is geworden, worden onze gewoonten patronen.
    Opgesloten
    Ons brein heeft ons vrije Zijn opgesloten.

Creativiteit is een oplossing om weer los te komen. Als je echt creatief bezig bent stap je uit je patronen, staat je hoofd stil en ben je (even) vrij. Hoe meer je vast zit, hoe moeilijker het is om je denken uit te schakelen. Maar dat kun je trainen. Uit ervaring kan ik zeggen dat dit doorwerkt op andere vlakken in je leven.

Wil jij de gevangenis van de gedachten waar je in vastzit (zo nu en dan) vervangen en je creatieve bron vleugels geven?

Iedereen kan tekenen en schilderen

Niet allemaal hetzelfde, maar is dat interessant dan?
Door de afgelopen 20 jaar aan honderden mensen les gegeven te hebben, durf ik te stellen dat 97% van de mensen last heeft van prestatiedrift. En zal ik je wat verklappen… ik ook!

Mensen komen op les, maar eigenlijk zijn ze ervan overtuigd het al te moeten kunnen. We willen het liefst dat iedere streep die we zetten, goed is*. We willen na afloop thuis of via sociale media trots laten zien hoe goed we zijn.
Omdat we zelf geloven dat dat niet zo is, zoeken we bevestiging in complimenten van anderen. Dus dan zullen we moeten maken waarvan we denken dat dat verwacht wordt van onze omgeving.

Wat is goed?
Een overtuiging van wat we al kennen? Of een creatief onderzoek naar het onbekende?
Wat we mooi of goed vinden en wat niet, is allemaal gebaseerd op dit denkproces, ook bij anderen. Veranderen we onze gedachten dan veranderen we ons gevoel. Creativiteit kan daarbij helpen.

Probeer maar
Vaak horen mensen van mij het liefst hoe ze iets zo snel mogelijk kunnen bereiken. Als ik een vraag krijg als ‘Jofke, zal ik dit zus of zo doen?’ dan is mijn antwoord vaak ‘Probeer allebei maar’. Want als ik een van de opties zou geven, gaan ze de andere optie uit de weg en komen ze er nooit achter wat daarvan het resultaat zou zijn geweest. Soms weet ik het antwoord al, maar de les is beter als mensen het zelf ervaren.

Creativiteit is authenticiteit.
Het gaat niet over concrete antwoorden en doen waarvan de meeste mensen denken dat het goed of mooi is. Creativiteit is jezelf onderzoeken en dat in beeld brengen. Creativiteit is spelen en ontdekken. Creativiteit is jezelf en anderen verrassen. Creativiteit is vrijheid, los van patronen. Durf jij dit onderzoek aan te gaan?

Op zoek naar de manier waarop jíj de wereld ziet en hoe je deze op jóuw manier wilt verbeelden.
Jouw handschrift, jouw werkstuk, jouw techniek is een resultaat van jouw vaardigheden, jouw fysieke en mentale situatie en jouw praktijkervaringen op dàt moment. Daar mag je trots op zijn. Je hebt ruimte gegeven aan je creativiteit en je bent losgekomen van het idee dat je aan bepaalde verwachtingen moet voldoen. Dat is een applausje waard!
Als je na afloop concludeert dat je het anders wilt, kun je benoemen wàt je anders wilt en dan kun je dat veranderen in het betreffende werkstuk of met een nieuwe poging. Maar pas je werk niet te snel aan. Neem regelmatig afstand door een paar meter van je werk af te gaan staan of laat je resultaat zelfs even een paar dagen of weken met rust en kijk er dan weer na. Tijdens het maakproces kun je je werk namelijk niet objectief beoordelen.

Als je niet weet hoe het volgens jou anders of ‘beter’ kan, dan is het eerst zaak om daarachter te komen. Want pas als je dat kunt benoemen, dan kun je het aanpassen. Voor de doordenkers onder ons: dit laatste geldt voor meer situaties.

Heb je niet de ervaring, vaardigheden of het lef in huis om je werk verder te ontwikkelen dan kan ik je daarbij helpen. Bedenk wat je wilt en zet je deur open.

Maak er wat van!

 

2 reacties

  1. Het klopt idd dat je probeert aan de verwachtingen van anderen te voldoen. Ook ik heb daar mijn ervaring mee, je komt dan vast te zitten in een patroon van gewoonten om de ander te plezieren, maar verliest je eigen ik uit het oog. Gevolg voor mij was een depressie. In die tijd heb ik ook een oude hobby opgepakt; tekenen en schilderen. Eerst via een online cursus en daarna ben ik terecht gekomen bij Jofke. Dan merk je pas hoe vast je geroest zit in oude gewoontes en idd zoals benoemd maak je dan in eerste instantie werkstukken die je omgeving van jou verwacht, want jij bent toch die perfectionist die alles in de puntjes doet. Zelf vond en vind ik soms nog steeds niet altijd goed wat ik maak, maar mijn omgeving is altijd positief, ook nu ik met hulp van Jofke wat meer mijn eigen ding probeer te ontdekken. Je vraagt idd om erkenning bij je omgeving, maar in mijn geval niet altijd omdat ik het zelf goed vind, maar meer om te laten zien hoe ik groei. Groei in het loslaten. Al blijft dat moeilijk.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn aangegeven met *

Plaats reactie